واکنش عباس عبدی به خبر بازداشت مدیر یکی از سکو‌های پلتفرم ها / آش نخورده و دهان سوخته!
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۷۲۹۴۵
به گزارش صدای ایران، عباس عبدی؛ شنیدن خبر بازداشت مدیر یکی از سکو‌های (پلتفرم‌ها) داخلی برای برخی تعجب‌آور بود. برنامه‌هایی که برای رقابت با تلگرام و واتس‌آپ و احتمالاً اینستاگرام و شاید توییتر حمایت شدند، چرا خودشان در اولین گام‌ها با چنین برخوردی مواجه شده‌اند؟ درک این واقعه نیازمند فهم نگاه ساختار ایران نسبت به اینترنت و محصول بعدی آن، یعنی شبکه‌های اجتماعی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واقعیت این است که ساختار سیاسی در ایران از همان ابتدای آشنایی با غرب و تا کنون در برابر فن‌آوری و نوآوری‌های رسانه‌ای همواره موضع رد و تدافعی و سپس انحصاری و کنترلی داشته است. از روزنامه عِلّٖیهِ دولت تا توییتر. در ابتدا آن را نمی‌پذیرد، ولی در عمل می‌بیند که برای اهداف خودش خوب است، مشروط بر این که انحصاری و در اختیار کامل حکومت باشد.
در مراحل پیشرفته‌تر متوجه می‌شود که در برخی موارد امکان انحصار وجود ندارد، در نتیجه سیاست کنترلی را ضمیمه سیاست انحصاری می‌کند. این فرآیند در رسانه‌های سنتی‌تر مثل رادیو، تلویزیون و مطبوعات میسر بود. ولی همان زمان هم فریادشان از رادیو بی‌بی‌سی درآمده بود که خارج از نظارت و کنترل حکومت بود و گمان می‌کردند که آن رادیو، انقلاب را راه انداخته است!
در مراحل پیشرفته‌تر حتی کوشیدند وسایل تکثیر متن را هم کنترل کنند. چاپخانه‌ها و حتی داشتن دستگاه زیراکس و پلی‌کپی و استنسیل هم مجرمانه بود، پس از انقلاب نیز مدتی داشتن دستگاه فاکس هم محدودیت داشت و بعد هم ویدیو ممنوع بود. در آخر هم اینترنت را با سرعت ۱۲۸ کیلوبایت می‌دادند و برای بیش از آن را باید مجوز گرفته می‌شد؟!
استفاده از ماهواره هم که از طریق قانون منع شده بود، به حمله کماندویی با راپل ختم گردید. داستان شبکه‌های مجازی و فیلترینگ و دور زدن آن را همه می‌دانند، آخرین آن‌ها نیز موافقت‌نامه با روسیه در امنیت اطلاعات است.
پس ریشه این بحران در پیش‌فرض و نگاه کلی حکومت به فن‌آوری‌های رسانه‌ای است، که نسبت خود را با آن‌ها دشمنانه تعریف می‌کند. تا این نگاه تغییر نکند، هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد. ولی این نگاه عوارض مهمی هم داشته است. به معنای دقیق فرصت‌ها را از دست حکومت می‌گیرد. چون خود را سرگرم تقابل با این فن‌آوری‌ها کرده و در دشمنی با آن تمام توان خود را تلف و مستهلک می‌کنند، و در نقطه مقابل مردمی قرار می‌گیرند که از این فن‌آوری‌ها استقبال و استفاده می‌کنند، در نتیجه پس از مدتی یک شکاف بزرگ در محتوا و اثرگذاری و تعداد مخاطبان میان تولیدات حکومتی با مردم رخ می‌دهد، که با هیچ ترفندی قابل جبران نیست.
در پایان این مرحله شکست آنان قطعی است. ساختار رسمی برای جلوگیری از شکست می‌کوشد که خود را در محتوا رقابتی‌تر عمل کند، غافل از اینکه رسانه‌ها به طور عام، و رسانه‌های جدید، فن‌آوری خنثایی نیستند. به عبارت دیگر نمی‌توان چند شبکه تلویزیونی داشت و همزمان در آن‌ها به سخنرانی‌های تکراری و ملال‌آور پرداخت و انتظار داشت که مردم هم از آن استقبال کنند.
این برنامه متناسب منبر و مسجد است و نه تلویزیون. در نتیجه برای جلب مخاطب از برنامه‌های مشهور تلویزیونی دنباله‌روی می‌کنند. بخش عمده‌ای از برنامه‌های بظاهر موفق آنان نسخه‌برداری از برنامه‌های مشهور جهانی است. ولی توجه ندارند که این مغایر با اهداف ارزشی آنان است و نمی‌توان با ذکر نام خدا و کلمات مذهبی و درود گفتن به شهدا و بستن یقه پیراهن و رعایت نسبی حجاب، ماهیت برنامه تلویزیونی را تغییر داد.
از سوی دیگر تا هنگامی که این رسانه‌ها دولتی هستند و درگیر سود و زیان نیستند و از خوان بی‌دریغ بودجه ملت ارتزاق، و میان خود حقوق کلان توزیع می‌کنند، به همین مسیر خود ادامه می‌دهند. حتی اگر مخاطبان موثر آن‌ها به زیر ۵ درصد هم برسد، باکی ندارند. هر سال بودجه‌های خود را افزایش می‌دهند و مخاطبان آنان نه مردم که نمایندگان مجلس و اعضای دولت و مقامات حکومتی هستند.
ولی هنگامی که این رسانه‌ها بخواهند خصوصی شوند و از رانت کافی بی‌بهره باشند یا از رانتی استفاده نکنند، مجبور می‌شوند به قواعد بازی رسانه تن بدهند و این قواعد قطعاً آن چیزی نیست که مطابق میل ساختار رسمی و ارزش‌های تبلیغ شده آن باشد. برخورد با سکو‌های اجتماعی نیز در ذیل این واقعیت قابل درک است.
سکو‌های اجتماعی مبتنی بر حضور آزادانه افراد و استفاده‌کنندگان است. نمی‌توان هر روز به کسی تذکر داد که این را ننویس، آن را منتشر نکن، فلان مطلب را فوروارد نکن. حتماً در میان این موارد چیز‌های بدی هم وجود دارد و این موارد در همه جا هست، ولی مگر می‌توان همه را کنترل و منع کرد؟ شیوه‌های کنترل و مهار آن‌ها نیز قواعد خاص خود را دارد و با ابزار‌های قدرت و حکومت و بازداشت و تهدید سازگاری ندارد و چه بسا نتیجه معکوس داشته باشد.
منبع: صدای ایران
کلیدواژه: عباس عبدی بازداشت مدیر پلتفرم ها رسانه ها آوری ها فن آوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۲۹۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادامه حواشی جنجالی یک پلتفرم/ «محفل» در صدر دیگر نظرسنجی‌ها
خبرگزاری مهر-گروه هنر-عطیه مؤذن؛ «هفت روز سیما» عنوان یک بسته خبری-تحلیلی است که در پایان هر هفته به بازخوانی متن و حاشیه اتفاقات خبری صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی می‌پردازد. همچنین در این بسته، نیم‌نگاهی هم به شایعات و اخبار غیررسمی داریم و در تلاش هستیم در کوتاه‌ترین زمان ممکن از مهمترین اخبار هفته در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی باخبر شوید.
امروز پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه می‌توانید با شماره ۱۴۶ بسته خبری «هفت روز سیما» همراه شوید.
چهره هفته؛ مسعود ده نمکی
این هفته مسعود ده نمکی مهمان برنامه «برمودا» شد و با کامران نجف زاده درباره مسایل مختلفی گفت و گو کرد که بخش هایی از آن در رسانه ها بازتاب پیدا کرد. برخی از صحبت های ده‌نمکی تبدیل به خوراک برای رسانه ها شد مثل این مورد که گفته بود در دوره احمدی نژاد پیشنهاد وزیری فرهنگ و ارشاد را نپذیرفته است. بخشی هم باعث کنش های انتقادی شد مثل جوابش به سوالی درباره نقدها به خود که با استفاده از احادیث درباره نقدها بیان کرد که مومن همیشه در معرض آزار قرار دارد. او همچنین در این برنامه به برخی تخریب کنندگان همیشگی اش اشاره کرد که به او حسادت دارند. این بخش از حرف های او هم در برخی رسانه ها بازتابی منفی پیدا کرد.
ده نمکی در ماه رمضان و نوروز امسال سریال «رستگاری» را روی آنتن داشت که در میان چهار سریال پخش شده رتبه آخر را به دست آورد. فصل سوم سریال «جومونگ» در میانگین بازدیدهای تلوبیون که توسط مدیر این سرویس طی نشستی اعلام شد با فاصله ای بالاتر از این سریال قرار گرفته بود. هرچند ده نمکی در سینما فیلم های پرفروش و رکورداری ساخته است با این حال این سال ها سریال های او نتوانسته اند رتبه بالای پربازدیدها را کسب کنند.
جنجال هفته؛ نماوا و مصاحبه حاشیه دار یک مدیر
مصاحبه جنجالی محمدحسن شانه‌ساززاده مؤسس گروه «شاتل» و نایب رییس هیات مدیره نماوا تقریباً در چند روز اخیر بحث روز شبکه های اجتماعی و حتی فضای رسمی اخبار فرهنگی و هنری بود. مصاحبه ای که در آن به ارزان ترین و گران ترین هزینه ساخت یک قسمت سریال در شبکه نمایش خانگی اشاره کرده بود. یا در بخشی از سخنانش با واژگانی چون «بی اخلاق» قشر هنرمند و تهیه کننده را یاد کرده بود. مصاحبه ای که خیلی بی‌محابا و در جایی هم عصبی نه فردی مشخص بلکه همه افراد یک قشر را خطاب قرار داده بود.
این مصاحبه نه تنها واکنش های فردی و اشخاص حقیقی که بیانیه ها و پاسخ های صنفی و حقوقی را هم به دنبال داشت. برخی از این انتقادات صرفاً واکنشی به بی احترامی ها بود و برخی به واکنش های عملی تهیه کننده و کارگردان مثل قطع همکاری هم کشیده شد.
درنهایت این واکنش ها پلتفرم نماوا را هم وادار کرد که عذرخواهی کند. ترکش های ماجرا البته همچنان باقی ماند و روز چهارشنبه پیمان جبلی رییس صداوسیما در پاسخ به خبرنگاران درباره فرایندهای اقتصادی تولید و دستمزد در شبکه خانگی بیان کرد که ساترا وظیفه پیگیری این فرایندهای اقتصادی را بر عهده دارد و در حال بررسی ماجراست.
آمار هفته؛ باز هم محفل در صدر نظرسنجی ها
۲ برنامه «زندگی پس از زندگی» و «محفل» از ابتدای ماه مبارک رمضان در صدر انتخاب های مردم و پربیننده ها بوده اند. این ۲ برنامه در چند مرحله نظرسنجی های سازمان حتی در ایام نوروز هم رتبه اول پربیننده ها را در اختیار داشته اند و با اختلافی میلیونی بالاتر از تاک شو و برنامه های چهره محور قرار داشتند. نکته ای که شاید در چند سال اخیر کمتر پیش آمده است که برنامه های معارفی بتوانند گوی سبقت را از برنامه های سرگرم کننده و تاک شو بربایند.
شاید چنین نظرسنجی هایی حتی از طرف مخاطب هم باورپذیر نباشد و استنباط کند که سفارشی است. با این حال در تلوبیون که سرویس کاربرمحور است هم «محفل» و «زندگی پس از زندگی» با فاصله ای یک درصدی و صدهزار تایی توانسته بودند در نظرسنجی های پایانی ماه رمضان در صدر قرار بگیرند.
اخیراً نظرسنجی دیگری هم منتشر شده است که براساس آمار ایسپا که یکی از نظرسنجی های معتبر است در این نظرسنجی بعد از «مردان آهنین» شبکه سه این دو برنامه یعنی «زندگی پس از زندگی» و محفل یک بار دیگر به عنوان پربیننده ترین برنامه ها معرفی شده و درخشیده اند.
درخشش این برنامه ها یک بار دیگر نشان از اهمیت برنامه سازی و طراحی و تحقیق و پژوهش می‌دهد که اگر محتوا با طراحی درست و جذابیت های بصری و تیم حرفه ای همراه شود می تواند مخاطب را جذب کند و در غیر این صورت بقیه موارد فرع ماجراست.
مناسبت هفته؛ روز رادیو
چهارم اردیبهشت روز رادیو بود و رادیو امسال ۸۴ ساله شد. رادیو تریبونی برای بسیاری از پیروزی ها و اتفاقات خوشایند و ناخوشایند بوده است. صدایی برای همبستگی ها و اطلاع رسانی ها در روزگاری که مردم کمتر وسیله ارتباطی از یکدیگر داشته اند.
با گسترش انواع ابزار و وسایل ارتباطی در دنیای امروز و پیشرفت تکنولوژی های گوناگون، رادیو هنوز نفس می کشد و هنوز بسیاری از پیشکسوت های رادیو به این رسانه گرم دلبستگی دارند.
چهره هایی که با این رسانه بزرگ شده اند و بزرگانی را تربیت کرده اند و باوجود گسترش شبکه های تلویزیونی، شبکه خانگی و دیگر مدیوم ها باز هم همه تعلق خاطرشان به میکروفن های دیده ناشده رادیو بوده است.
اما در کنار اینها لازم است یادآوری کنیم که بودجه رادیو و برنامه های رادیویی و مجریانش همچنان به شکل تبعیض آمیزی نمی تواند با تلویزیون برابری کند. پیمان جبلی رییس صداوسیما چند باری برای رفع این تبعیض ها وعده داد اما هنوز اتفاقی رخ نداده است. برخی از پیشکسوت های رادیو دیگر برنامه ندارند و تمهیدی برای حضور دوباره شان برای برندهای رادیویی در نظر گرفته نشده است همچون عذرا وکیلی که بیش از نیم قرن برنامه «سلام کوچولو» را در رادیو داشت. رادیو از طرف مدیرانش هنوز جدی گرفته نمی شود اما گویندگان و برنامه سازانش هنوز عاشقانه دوستش دارند.
کد خبر 6088592
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد